Prologo das Cantigas de Santa Maria

Traducció

Este es el prólogo de las Cantigas a Santa María.
Mencionando lo que es menester en el trovar.

Porque trovar es cosa en que yace
entendimiento, por eso, quien lo hace
ha de tenerlo, y razón bastante,
para que entienda y sepa decir
lo que entiende y le place expresar
porque el bien trovar así ha de hacerse.

Y aunque yo estas dos cualidades no tengo
tal como tener quisiera, sin embargo, probaré
de mostrar en adelante lo poco que sé,
confiando en Dios, de donde el saber viene,
pues por Él supongo que podré
mostrar algo de lo que mostrar quiero.

Y lo que quiero es decir loor
de la Virgen, Madre de Nuestro Señor,
Santa María, que es lo mejor
que El hizo, y, por esto, yo quiero ser
desde hoy trovador suyo,
y le ruego que me quiera por su trovador,

y que quiera recibir mi trovar,
porque por él quiero mostrar
los milagros que Ella hizo; y
además quiero dejarme de trovar,
desde ahora, por otra dama, y pienso recobrar,
por ésta, cuanto por las otras perdí.

Porque el amor de esta Señora es tal,
que quien lo tiene, siempre por ello vale más,
y lo que haya ganado ya no lo pierde,
si no es que, por su gran desgracia,
quiera dejar bien y hacer mal,
ya que por esto lo pierde, y no por otro motivo.

Por tanto, ya no quiero separarme de Ella,
porque sé cabalmente que, si bien la sirviese,
no podré perder su bien,
porque nunca faltó
a quien supo, con piedad, pedirle,
porque tales ruegos siempre fueron bien oídos por Ella.

Por ello, le ruego, si Ella quisiere,
que le plazca lo que de Ella yo dijere
en mis cantares, y si a Ella le agradara,
que me dé un galardón tal como el que Ella da
a los que ama, y quien lo supiere,
con mayor agrado trovará por Ella.


Lletra original

Este é o Prólogo das Cantigas de Santa María,
ementando as cousas que há mestér eno trobar.

Stanza I
Porque trobar é cousa en que jaz
entendimento, porên queno faz
há-o d’ haver e de razôn assaz,
per que entenda e sábia dizer
o que entend’ e de dizer lle praz,
ca ben trobar assí s’ há de fazer.

Stanza II
E macar éu estas dúas non hei
com’ éu querría, pero provarei
a mostrar ende un pouco que sei,
confïand’ en Déus, ond’ o saber ven;
ca per ele tenno que poderei
mostrar do que quéro algũa ren.

Stanza III
E o que quéro é dizer loor
da Virgen, Madre de Nóstro Sennor,
Santa María, que ést’ a mellor
cousa que el fez; e por aquest’ éu
quéro seer hoi mais séu trobador,
e rógo-lle que me queira por séu

Stanza IV
trobador e que queira méu trobar
receber, ca per el quér’ éu mostrar
dos miragres que ela fez; e ar
querrei-me leixar de trobar des i
por outra dona, e cuid’ a cobrar
per esta quant’ enas outras perdí.

Stanza V
Ca o amor desta Sennor é tal,
que queno há sempre per i mais val;
e poi-lo gaannad’ há, non lle fal,
senôn se é per sa grand’ ocajôn,
querendo leixar ben e fazer mal,
ca per esto o pérd’ e per al non.

Stanza VI
Porên dela non me quér’ éu partir,
ca sei de pran que, se a ben servir,
que non poderei en séu ben falir
de o haver, ca nunca i faliu
quen llo soube con mercee pedir,
ca tal rógo sempr’ ela ben oiu.

Stanza VII
Onde lle rógo, se ela quisér,
que lle praza do que dela dissér
en méus cantares e, se ll’ aprouguér,
que me dé gualardôn com’ ela dá
aos que ama; e queno soubér,
por ela mais de grado trobará.